Οι φοιτητικές εκλογές του 2019 πλησιάζουν και έρχεται η στιγμή να εκτελέσεις το πολιτικό σου καθήκον, να ψηφίσεις. Από εκεί και μετά δεν φέρεις καμία ευθύνη. Άλλοι θα αναλάβουν για σένα, είτε είναι αυτοί που εξέλεξες είτε όχι. “Έτσι και αλλιώς δημοκρατία έχουμε”, η πλειοψηφία αποφασίζει και οι εκλεγμένοι εκτελούν. Και κάπως έτσι δημιουργείται μια λογική ιεραρχίας και κυριαρχίας κάτω από το προσωπείο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Δεν είναι καθόλου περίεργο που η ιδέα της ψηφοφορίας για την εκλογή εκπροσώπων και για την λήψη των αποφάσεων καλλιεργείται στον άνθρωπο από τα πρώτα κιόλας βήματά του στην κοινωνία. Καθ’ όλη τη διάρκεια του εκπαιδευτικού του βίου γαλουχείται να την αποδέχεται και να τη θεωρεί απαραίτητη. Έτσι, καλλιεργείται η αντίληψη πως οι καταπιεσμένοι δεν χρειάζεται να αγωνίζονται, αλλά να περιμένουν και να αναθέτουν σε τρίτους (αφέντες, ηγέτες, εκπροσώπους) να διαχειριστούν τις ζωές τους.
Μέσα στη σχολή και κατ’ επέκταση έξω στη κοινωνία αυτοί οι τρίτοι είναι τα κόμματα και τα στελέχη τους που μέσω της εξουσίας που τους δίνεται από την εκλογική διαδικασία ακολουθούν τέτοιες πρακτικές ώστε να μετατρέψουν τους καταπιεσμένους σε πιόνια που ακολουθούν αρχηγούς. Έτσι τα άτομα οδηγούνται στη μαζοποίηση, η οποία βοηθάει τα κόμματα και τους πολιτικούς μηχανισμούς να υλοποιήσουν τα συμφέροντά τους. Αυτό το πετυχαίνουν μέσω των δήθεν ανεξάρτητων παρατάξεων, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από τα νόθα παιδιά του πολιτικού συστήματος.
Εμφανή παραδείγματά μέσα στο πανεπιστήμιο είναι η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ. Οι οποίες προκειμένου να κερδίσουν στις εκλογές και να αποκτήσουν δύναμη χρησιμοποιούν δόλια και γλοιώδη μέσα. Όπως, το να δίνουν σημειώσεις, να μαζεύουν τηλέφωνα πρωτοετών και να καλούν σε καφέδες ή πάρτυ σε δικά τους μαγαζιά κ.ο.κ. Όλο αυτό το πελατειακό μόρφωμα δεν είναι τυχαίο αλλά είναι ταυτόσημο με το καπιταλιστικό μοντέλο που θέλουν να εμφυσήσουν στις συνειδήσεις των φοιτητών/ριών.
Από την άλλη έχουμε και την δήθεν επαναστατική αριστερή νεολαία που θεωρεί ως αναγκαίο κακό την συμμέτοχη της σε αυτή την εκλογική παρωδία. Και αυτή, χρησιμοποιεί ψηφοθηρικές τεχνικές για την προσέγγιση του κόσμου και την απόκτηση εκλογικής δύναμης. Προπαγανδίζει ότι μέσω της δημιουργίας ενός αριστερού σοσιαλιστικού/κομμουνιστικού κράτους ή με την μεταρρύθμιση του ήδη υπάρχοντος αστικού κράτους θα έρθει η ισότητα, κάτι που η ιστορία έχει επανειλημμένως καταρρίψει. Από την άλλη δεν γίνεται να μην αναφερθούμε και στην ΚΝΕ, που ακολουθώντας μια συγκεκριμένη κομματική γραμμή καπελώνει και καταστέλλει εδώ και χρόνια όποια επαναστατική πράξη βρεθεί απέναντι στα συμφέροντα της.
Εμείς με την σειρά μας αναγνωρίζουμε στα πρόσωπα των παρατάξεων και των κομμάτων τους τα μελλοντικά αφεντικά μας, εκείνα τα άτομα που δεν θα διστάσουν, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, να πατήσουν επί πτωμάτων. Γι’ αυτό τασσόμαστε ενάντια στις φοιτητικές αλλά και κάθε λογής εκλογές, γιατί δεν συμφωνούμε με την εκμηδένιση της προσωπικότητας και την απάθεια ενός κοινωνικού συνόλου που εφησυχάζετε σε μία ψήφο. Για εμάς οι αντιθέσεις είναι ξεκάθαρες όπως και οι θέσεις μας. Δε θα αφήσουμε κανέναν/μία να καταπιέζει τις ζωές μας. Οργανωνόμαστε, προτάσσουμε συνελεύσεις οριζόντιες, αυτοοργανωμένες και αδιαμεσολάβητες. Οριζόντιες γιατί θέλουμε να ανατρέψουμε τις ιεραρχικές δομές οργάνωσης, αυτοοργανωμένες πέρα από κάθε κομματικό συμφέρον και αδιαμεσολάβητες μακριά από κάθε πρωτοπόρα δύναμη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΨΗΦΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΛΩΤΣΙΕΣ
ΑΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΛΛΑΖΑΝ ΚΑΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Αναρχικό Στέκι Γεωπονικού