H άνθιση των νεοφασιστικών οργανώσεων τα τελευταία 15 χρόνια παγκοσμίως , η βάρβαρη καθημερινότητα που βιώνουμε συνεχώς στου χώρους εργασίας και της γενικότερης κοινωνικοποίησης, δημιούργησε την ανάγκη για αυτό το κείμενο. Εν έτη 2018 ο φασισμός ελλοχεύει σε κάθε γωνιά της υφηλίου, όχι ως μορφή κρατικής οργάνωσης (Ναζιστική Γερμανία,Ιταλία του Μουσολίνι, Ισπανία του Φράνκο κτλ) αλλά ως ιδεολογικός σύντροφος του καπιταλιστικού συστήματος που βρίσκεται συνεχώς στο παρασκήνιο και όταν χρειαστεί εφορμά.
Ο φασισμός πηγάζει από το ίδιο το κράτος , είναι κομμάτι του βαθύ πυρήνα του. Λειτουργεί συμπληρωματικά στην καταστολή των πιο ευάλωτων και στοχοποιημένων κοινωνικών τμημάτων, όπως οι μετανάστες/ριες . Καθώς και σε άτομα που εναντιώνονται και αγωνίζονται για την ανατροπή του συστήματος. Ειδικότερα σε περιόδους γενικευμένης οικονομικής κρίσης, ο φασισμός κερδίζει έδαφος. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους και εκμεταλλεύεται την κοινωνική δυσαρέσκεια, κατευθύνοντάς την στους πιο αδύναμους/ες, προωθώντας έτσι τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Υποκρύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τα πραγματικά αίτια και τους υπεύθυνους για την φτωχοποίηση μας , που δεν είναι άλλοι απο το κράτος και το κεφάλαιο.
Ο φασισμός και ο εθνικισμός τρέφονται από την εθνική ενότητα και τον πατριωτισμό. Μια ψευδεπίγραφη ενότητα που δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Διοχετεύουν το δηλητήριο του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Το ιδεολογικό υπόβαθρο όλων των εθνικιστικών οργανώσεων στηρίζεται και πατά σε ένα βασικό και πρωτόγονο ανθρώπινο συναίσθημα, τον φόβο. Ο φόβος του νέου , του διαφορετικού , του ακατανόητου, αιτιολογείται και μετατρέπεται μεσά από λαϊκίζουσες και εθνικοσοσιαλιστικές ρητορικές σε μια κινητήρια δύναμη, το μίσος. Μέσα από το μίσος βρίσκει διέξοδο ο φόβος. Με αυτόν τον τρόπο όλα μπορούν να παρερμηνευθούν , κάθε τι μπορεί να μετατραπεί σε απειλή. Τα ιδεολογήματα του φασισμού βασίζονται στον ρατσισμό , την φυλετική καθαρότητα, τον σεξισμό , με σκοπό τον διαχωρισμό των ανθρώπων που βάλλονται από το καπιταλιστικό σύστημα. Στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό του κοινωνικού συνόλου, δημιουργώντας τεχνιτούς εχθρούς.
Όλες αυτές οι αντιλήψεις γαλουχούνται μέσα στους κόλπους και τις δομές του κράτους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το στρατό, που είναι υπεύθυνος για την προστασία και την θωράκιση του καθεστώτος. Το κατασκεύασμα του έθνους χρησιμοποιείται ως βασικό εργαλείο για την υποσκίαση των ταξικών αντιθέσεων, δημιουργώντας επίπλαστους διαχωρισμούς μεταξύ των καταπιεσμένων. Ο εθνικισμός αποτελεί ιδεολόγημα που προετοιμάζει την κοινωνία για πολεμικές συρράξεις που δημιουργούν εκατόμβες νεκρών, εξυπηρετώντας έτσι τους κρατικούς ανταγωνισμούς και τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Καθοριστικός είναι και ο ρόλος των ΜΜΕ σε αυτή την συνθήκη καθώς προωθούν την έχθρα για τους γειτονικούς πληθυσμούς , αλλά και σεξιστικά-ομοφοβικά πρότυπα, σπέρνοντας το φόβο και το μίσος, οδηγώντας στον πατριωτισμό που είναι το έδαφος που αναπτύσσεται ο εθνικισμός. Σε αυτό το κρεσέντο παραλογισμού δεν λείπει και η εκκλησία που με κάθε ευκαιρία εκφράζει σε ότι δεν θεωρεί φυσιολογικό την απέχθεια και την περιθωριοποίηση, παραδείγματος χάρη η στοχοποίηση σεξουαλικά διαφοροποποιημένων ατόμων.
Επιπροσθέτως , η διαχείριση των μεταναστών/ριών από το κράτος , είναι φανερό δείγμα ρατσιστικής πολιτικής. Έχει δημιουργηθεί ένα δυστοπικό περιβάλλον, το οποίο είναι εμφανές στα κέντρα κράτησης μεταναστών/ριών, όμοια με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα ματωμένα συρματοπλέγματα του Έβρου, το Αιγαίο πέλαγος που αποτελεί πλέον ένα απέραντο νεκροταφείο, η κοινωνική περιθωριοποίηση των μεταναστών/ριών που αντιμετωπίζονται σαν περισσευούμενος πληθυσμός και η δολοφονία του Petrit Zifle στη Λευκίμμη (από φασίστα της Χ.Α.) είναι γεγονότα που δεν αποτελούν εξαιρέσεις , αλλά σημεία των καιρών.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια επανεμφάνιση των φασιστών στο προσκήνιο είτε προσπαθώντας να ηρωοποιήσουν τον φασίστα Κατσίφα είτε εστιάζοντας το ενδιαφέρον τους στην ονομασία της γειτονικής χώρας. Τα γεγονότα αυτά υποκινούνται από τα ΜΜΕ και την Χρυσή Αυγή με απώτερο σκοπό την αναζωπύρωση του αισθήματος της εθνικής ενότητας και του πατριωτισμού. Συγκεκριμένα η ΧΑ μέσω του μακεδονικού ζητήματος προσπάθησε να υποκινήσει καταλήψεις που έιχαν δημιουργηθεί στα σχολεία τις προηγούμενες μέρες προασανατολίζοντας τους/ις μαθητές/ριες σε ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκει να κερδίσει έδαφος στη μαθητική κοινότητα ώστε αυτή να μη χρησιμοποιεί τις καταλήψεις ως ένα μέσο αγώνα και ριζοσπαστικοποίησης, αλλά για να γίνεται υποχείριο ανούσιων εθνικιστικών αιτημάτων.
Η εναντίωση στον φασισμό είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικότερου αγώνα μας ενάντια στο κράτος , αφού αποτελεί χρήσιμο εργαλέιο του. Τασσόμαστε ενέντια σε λογικές δημοκρατικών – διαταξικών μετώπων και στείρας αντιφασιστικής ρητορικής που είναι αφομοιώσιμες και ακίνδυνες. Συγκρουόμαστε με τον φασισμό στους χώρους εργασίας και σε όλους τους δημόσιους χώρους με σκοπό να τον στείλουμε στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας μαζί με το κράτος και το κεφάλαιο που τον γέννησαν και τον θρέφουν.
Συλλογικοποίηση ενάντια σε κράτος , κεφάλαιο και κάθε κέντρο εξουσίας που θρέφει το φασισμό
Καμία ανοχή στον εθνικισμό και στον πατριωτισμό. Καμία ανοχή στους φασίστες!
Όσο περισσότερο μας κλέβουν τη ζωή, τόσο μας ταϊζουν με έθνος και φυλή
Αυτοοργανωμένο Στέκι Γεωπονικού
Δεκέμβρης 2018
